Carole Benzaken „W każdym momencie, na przyjście i odejście” — w ramach XXIV edycji Festiwalu Ars Cameralis
W dniu wernisażu, 29 października o godz. 16.30 będzie okazja do spotkania z artystką, Carole Benzaken oraz kuratorką, Claire Stoullig, które oprowadzą po wystawie „W każdym momencie, na przyjście i odejście”. Zapraszamy!
Carole Benzaken
Urodziła się w 1964 roku w Grenoble. Żyje i pracuje w Paryżu. Eksperymentuje z mediami i nośnikami takimi jak malarstwo, rysunek, wideo czy szkło, mnożąc ich zastosowania i rozwijając refleksję wokół obrazu i form jego reprezentacji. Po ukończeniu w 1990 roku Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu została zaproszona w 1994 roku przez Fundację Cartier do zrealizowania swojej pierwszej wystawy monograficznej. Po siedmioletnim pobycie w Stanach Zjednoczonych otrzymała w 2004 roku nagrodę Prix Marcel Duchamp i wystawiała swoje prace w Espace 315 w Centre Georges Pompidou.
Reprezentowana jest przez Galerie Nathalie Obadia (Paryż — Bruksela), wspólnie z którą uczestniczyła w licznych wystawach we Francji i zagranicą. Wystawy odbyły się między innymi w Villa Arson w Nicei (1995), Museum of Modern Art w Gunmie, Iwaki City Art Museum, Museum of Modern Art w Wakayamie w Japoni (1998), CAPC w Bordeaux (1999), Espace Paul Ricard w Paryżu (1999), Centre Georges Pompidou (2002), Schirn Kunsthalle we Frankfurcie, Kunsthalle w Wiedniu (2003), Muzeum Sztuk Pięknych w Tourcoing (2003), MoMA (2006), Muzeum Sztuki i Historii Judaizmu w Paryżu (2011—2012) czy Cité de l'Architecture et du Patrimoine w Palais de Chaillot (2015). Od 2013 roku Benzaken jest także profesorem w Krajowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu-Cergy.
Kurator Claire Stoulli
Wystawa w ramach XXIV edycji Festiwalu Ars Cameralis
Współorganizatorzy
Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Galerie Nathalie Obadia Paris-Brussels, Musée des Beaux-Arts de Nancy
Projekt współfinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
W każdym momencie, na przyjście i odejście
— tytuł książki poetyckiej Wojciecha Brzoski (WBPiCAK, Poznań 2015)
Carole Benzaken od ponad dwudziestu lat rozwija w swojej twórczości wątki przejrzystości, głębi i światła. Dziś rozpoczyna artystyczny dialog z architekturą. Jej propozycja to próba wpisania się w narrację o Śląsku i jego dziedzictwie, widzianym i interpretowanym przez artystkę z innej przestrzeni kulturowej.
W Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach od 29 października do 6 grudnia zostanie zaprezentowana seria prac odzwierciedlających podróże Benzaken, poczynając od lat 90. Słowo podróż jest tu w pełni uzasadnione, gdyż artystka poprzez wykorzystanie różnych mediów (od malarstwa poprzez użycie techniki szkła laminowanego po sztukę wideo) przemierza granice pomiędzy malarstwem a sztukami dekoracyjnymi, zręcznie łącząc różnorodne kody obrazów i sposoby ich percepcji.
W ramach tej wystawy zaprezentowana zostanie (po raz pierwszy w Polsce) instalacja 15 świetlnych stołów Saviv, saviv. Opracowana specjalnie pod kątem śląskiej wystawy instalacja odnosi się do biblijnej wizji doliny wyschłych kości z Księgi Ezechiela (37:1 –14). Tekst Ezechiela objawił Artystce oczywistość tytułu figur Saviv, saviv, jako zobrazowania pulsującego światła wlewanego w trzewia polskiej ziemi. Tak oto dzieło dociera do miejsca swojego przeznaczenia.
Wystawa zainaugurowana w 2014 roku prezentacją w Nancy odzwierciedla artystyczne peregrynacje Carole Benzaken. Z Lotaryngii, ziemi polskiego króla Stanisława Leszczyńskiego (1677—1866) wędruje na Śląsk z jednej czasowości do drugiej. W centrum zainteresowań artystki znajduje się kwestia szeroko pojętej migracji w ścisłej relacji z naszym krajem, krajem wędrówek ludności par excellence. Dzięki refleksji nad historią i teraźniejszością, próbuje stworzyć pojęcie europejskości — parodię Gombrowiczowskiej polskości.
Bryła węgla, swoista próbka geologiczna regionów — Lotaryngii i Śląska — w szerszym kontekście łączy różne światy, Afrykę i Europę. W zbiorowej wyobraźni węgiel może funkcjonować jako znak kwestionujący terytorium, a zarazem jako symbol odbudowy tożsamości, czyli dialektyczny obraz w którym, jak pisał Walter Benjamin, byłość piorunowym błyskiem tworzy konstelację z teraz*.
Zatem wystawa odbywająca się w tej swoistej konstelacji — w różnych miejscach i czasie — w każdym momencie, na przyjście i odejście, każe nam stanąć twarzą w twarz z historią regionu, dziełem i naszym życiem.
Carole Benzaken / Claire Stoullig
lipiec 2015
* Walter Benjamin Pasaże, Tłum. Ireneusz Kania
