„Post-Gauguin” — zbiór tekstów i prac poruszających problem „nieprzepartej potrzeby i przymusu obrazowania”
rok wydania: 2011
format: 17 × 21 cm
objętość: 128 stron
nakład: 400 sztuk
oprawa: miękka
reprodukcje kolorowe
j. polski/angielski
projekt graficzny i skład: Katarzyna Goczoł, Magdalena Piwkowska
wydawca: Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach
ISBN 978-83-88254-63-5
Spis treści:
„Post-Gauguin, czyli mit obrazu i obrazowania“ Roman Lewandowski
‘Post-Gauguin or the myth of image and imaging’ Roman Lewandowski
„Paul Gauguin, autor ‚Żółtego Chrystusa’” Ks. dr Henryk Pyka
“Paul Gauguin, author of the ‘Yellow Christ’” Rev. Dr. Henryk Pyka
Nicole Ahland
„Obrazy ciszy (o cyklu dzieł exspectare Nicole Ahland)” Guido Schlimbach
“Pictures of silence (on exspectare, a cycle of works by Nicole Ahland)” Guido Schlimbach
Bożenna Biskupska
„Szwy referencji i (nie)boskie światło” Roman Lewandowski
‘Seams of reference and the (non)divine light’ Roman Lewandowski
Wojciech Ćwiertniewicz
„Życie po Życiu (od-twarzanie i po-wtarzanie)” Roman Lewandowski
‘Life after Life (de-facement and re-petitio)’ Roman Lewandowski
Wojciech Gilewicz
„Proces obróbki obrazu” Piotr Stasiowski
‘Picture processing’ Piotr Stasiowski
Irek Ir Kulik
„Puste oblicze rzeczy II (O fotografii Irka Ir Kulika)” Tadeusz Sławek
‘Empty faces of things II (On photographs by Irek Ir Kulik)’ Tadeusz Sławek
Kamil Kuskowski
„Uczta i dekonstrukcja malarstwa” Roman Lewandowski
‘The feast and the deconstruction of painting’ Roman Lewandowski
Young-Jae Lee
„Tak samo a jednak inaczej (o czarach Young-Jae Lee)” Guido Schlimbach
‘The same but different (on the bowls by Young-Jae Lee)’ Guido Schlimbach
Wojciech Łazarczyk
„Wyjść poza płaszczyznę. Co się dzieje wewnątrz rzeczy?” Anna Czaban
‘To go beyond the plane. What happens inside of things?’ Anna Czaban
Jadwiga Sawicka
„Wędrówka form” Marta Ryczkowska
‘Migration of forms’ Marta Ryczkowska
Grzegorz Sztwiertnia
„Me son of Gauguin” Grzegorz Sztwiertnia
‘Me son of Gauguin’ Grzegorz Sztwiertnia
Guy Vandenbranden
„Napięcie, energia, klarowność” Jaak Fontier
‘Tension, energy and clarity’ Jaak Fontier
Cena: 15 zł
Zapraszamy do księgarni!
Zamów książkę: ksiegarnia@bwa.katowice.pl
POST-GAUGUIN — w ramach XI Biennale Sztuki „Wobec wartości” — wystawa organizowana z Muzeum Archidiecezjalnym Kiedy w 1898 roku Paul Gauguin kończył na Tahiti malowanie obrazu „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?”, przeżywał osobisty...
„W Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy? Paul Gauguin konstruuje kulturową alegorię losu i językową elipsę. Nie ma już w tym obrazie obecnej w jego wcześniejszych pracach dominanty etnografii i symboliki. Domeną jego późnej twórczości staje się coraz bardziej cielesność malarstwa (zwłaszcza ekspresja i chromatyka barwy), a z drugiej strony — ujawnia się i potęguje niematerialność artystycznego dyskursu, który poprzez dekonstrukcję klasycznej linii oraz płaszczyzny wkrótce zawiedzie malarstwo do języka abstrakcji. Zatem sformułowane w tytule obrazu pytanie Gauguina dotyczy w równej mierze sytuacji człowieka i jego świata, co statusu i kondycji sztuki oraz kultury…
Od momentu namalowania obrazu minęło ponad sto lat i — choć w międzyczasie człowiek wywołał kilka wojen światowych, dokonał przełomowych odkryć w fizyce, a nawet znalazł się na Księżycu — pytanie Gauguina pozostaje nadal w mocy. Ciągle też — mimo dynamicznie rozwijających się technologii i odkryć powiększających zakres naszej wiedzy — konstatujemy naszą niewiedzę wobec fundamentalnych pytań, jakie stawia sobie współczesny człowiek. Towarzyszący im kryzys na rozmaitych obszarach kulturowej komunikacji zbiega się z rozmiękczeniem opisującego naszą rzeczywistość świata pojęciowego. Impas tożsamości oraz figury podmiotu stał się zresztą synonimem rozterek, jakie odczuwa każdy człowiek i każda społeczność wobec gwałtownie zachodzących przemian. Z drugiej strony —
musimy mieć świadomość, że odczucie to nie jest niczym nowym. Warto pamiętać, że chociaż heraklitejskie panta rhei obwieszczone zostało przed zgoła dwoma i pół tysiącem lat, aspekt stawania się i przemijania jest — paradoksalnie — nadal jedyną pewną i niezmienną cechą towarzyszącej nam w życiu niepewności. Reszta jest wiarą i zawierzeniem… Nie może zatem dziwić, że pewnym panaceum na lęk przed zmiennością i płynnością świata stała się nieprzeparta potrzeba i przymus obrazowania oraz opisywania zarówno siebie jak i otaczającej rzeczywistości. Być może człowiek nie potrafi żyć bez obrazu i bez odbicia, być może wynika to z wiary, że zatrzymanie w jednym kadrze lub w jednym zdaniu rozpędzonego życia może stanowić remedium i odpowiedź na przemijanie. Człowiek — jak napisał kiedyś Arvydas Šliogeris — może otworzyć się na świat tylko patrząc nań przez okulary mitu. Sztuka zaś — bez wątpienia — jest jednym ze znaków przestankowych tego antropologicznego dyskursu. (…)”
Roman Lewandowski
fragment tekstu z katalogu „Post-Gauguin,
czyli mit obrazu i obrazowania”