Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach

Katalog podsumowujący cykl wystaw „Przypadkowe przyjemności” odbywający się w Małej Przestrzeni Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach jest dostępny na rynku od grudnia 2009.
Cztery wystawy, na które złożyły się recepty na przyjemności podane przez kilkunastu zaproszonych do projektu artystów: Erwinę Ziomkowską, Michała Gayera, Mikołaja Grospierra, Łukasza Skąpskiego, Grzegorza Sztwiertnię, Karolinę Szymanowską, Basię Bańdę, Małgorzatę Markiewicz, Michała Smandka, Katarzynę Skrobiszewską, Pawła Szeibla, Kubę Dąbrowskiego, Radka Szlagę i Bartka Buczka zaplanowany był jako obszar rozproszonego ruchu, bez jasno określonego kierunku rozwoju. Z założenia miał być prowokowaniem fermentów w skali mikro: wymianą pomysłów i inspiracji, trwającą rok sytuacją, próbą sił, ledwo zauważalnym drganiem gruntu. W katalogu oprócz prób definicji tytułowego pojęcia i klasycznych omówień poszczególnych realizacji, znalazły się wywiady przeprowadzane między sobą przez zaproszonych artystów, opowiadania i eseje.
Książka scala poszczególne odsłony, jednocześnie zachowując i prezentując ich odrębny charakter. Sama miała stać się przyjemnością. Stąd m.in. użyty rodzaj papieru obwoluty (Plike) z jego charakterystyczną miękką i aksamitną powłoką. Już pierwszy kontakt z nią, dotyk, prowokuje gest głaskania, otwory napisu wywołują chęć zajrzenia pod, nęcą. Czerwona obwoluta częściowo odsłaniająca zdjęcie na okładce, nadaje całości zmysłowy posmak. Barokowy natłok elementów i efektów wewnątrz podkreśla różnorodność wpisaną w ramy cyklu, który zestawia realizacje uznanych, ale również młodych twórców działających w oparciu o wszystkie dostępne media, włącznie z wykorzystaniem zapachu i dotyku. Zielony odcień przypisany pierwszej części zatytułowanej „Konceptualne przyjemności” wydobywał logikę reguł rządzących pismem jako systemem. Druga odsłona „Przechadzki po rozpuszczonej czekoladzie” koncentrowała się na przyjemnościach i niewygodach akomodowania się ciała do przestrzeni. Dopasowano do niej kolor różowy ponieważ prezentowane prace przywoływały niezdolność podmiotu do zaakceptowania swojej materialności, za którą kryje się konieczność rozkładu. Trzecia niebieska część „Entuzjaści” zamykała niewymuszone gesty artystów wynikające z podtrzymywania umysłu w stanie ciągłej nadwrażliwości. Te drobne interwencje stawiały ich w szeregu notujących na gorąco odkrywców, owładniętych ideą totalną eksperymentatorów, podejmujących wysiłek przekazania własnych fascynacji odbiorcom bez względu na wysokie ryzyko porażki. Tytułowy entuzjazm uderza najmocniej pierwszą falą, wtedy rozwala na kawałki wszystko co staje mu na drodze. Czwartej odsłonie zatytułowanej „Prawie pożarł mnie tygrys” przyporządkowany został odcień czerwieni. W ramach tej wystawy artyści, których zaśmiecona sarmacka wyobraźnia bulgocze i czeka na erupcję, odtwarzali sceny nawiązujące do przechwałek i poszatkowanych opowieści z książek albo szamańskiej opowieści inicjacyjnej, której nieodłącznym elementem fabuły jest epizod pożarcia przez dzikie zwierzę.
Kolorystyczne podziały porządkują prace artystów pogrupowane w zbiory, układające się w krótkie zdania o przyjemnościach wtłoczonych w sztywne ramy galeryjnego obiegu. Układ książki koresponduje z założeniami cyklu. Jej notatnikowi format ze schodkowymi wycięciami uniemożliwia wertowanie, ułatwia orientację i podkreśla tematyczne różnice pomiędzy kolejnymi odsłonami. Pobudza czytelnika do poszukiwania rozsianych gęsto przyjemności na własną rękę.

• Organizatorzy