Kultura nie wyklucza — bezpłatne szkolenie dla kadry kultury
Przedmiotem szkolenia jest przygotowanie kadry/pracowników/edukatorów do prowadzenia działań z obszaru edukacji kulturowej adresowanych do osób zmagającym się z trudnościami o charakterze psychicznym, jak również udzielenie wsparcia merytorycznego w tworzeniu projektów, które mogłyby przyczynić się do zmiany w sposobie postrzegania i traktowania osób chorujących psychicznie, z diagnozą ze spektrum autyzmu oraz z niepełnosprawnością intelektualną. To zadanie wydaje się szczególnie ważne w związku z corocznym wzrostem w Polsce liczby dzieci i młodzieży zmagających się z trudnościami emocjonalnymi i wymagających leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego.
Elżbieta Sala-Hołubowicz (1984) — certyfikowana terapeutka Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej, absolwentka psychologii i filozofii UJ. Pełniła funkcję kierowniczki Działu Edukacji Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK (2011-2016) oraz współpracowała z Wydziałem Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w charakterze nauczyciela akademickiego (2013-2015). Współkuratorka (obok Magdaleny Mazik) wystawy „Prywatne wnętrze. Wystawa obrazów i rysunków ze zbiorów Szpitala Specjalistycznego im. dr Józefa Babińskiego w Krakowie” prezentowanej w MOCAK-u, w Galerii Sztuki Muzeum Okręgowego w Lesznie, na Zamku Książ. Redaktorka publikacji Sztuka i wolność. Znaczenie twórczości z perspektywy psychoanalitycznej. Art and Freedom. Psychoanalytical Reflection on the Meaning of Creativity (2014), oraz autorka licznych artykułów. Stypendystka MNiSW (2009) oraz MKiDN (2019).
Udział jest BEZPŁATNY! Ilość miejsc ograniczona, wymagane zapisy!
Zapisy:
e-mail: edukacja@bwa.katowice.pl
tel: 32/259 90 40 wewn. 13
Przebieg szkolenia
Wykład
„Wystarczająco dobre” środowisko kultury. Znaczenie receptywności instytucji kultury.
(1 godzina lekcyjna/45 min)
Warsztat nr 1
1. Potencjał dezintegracji. Projekty edukacyjne dla nastolatków z trudnościami emocjonalnymi.
Warsztat nr 2
2. „Tego nie robi się kotu” — Dzieci chorujące psychicznie w instytucji kultury.
3. Świat po katastrofie — dlaczego osoby po przeżytych kryzysach psychotycznych potrzebują instytucji kultury?
4. Zajęcia dla seniorów chorujących psychicznie.
Warsztat nr 3
5. Poznaj nas z bliska. Edukacja włączająca osoby ze zdiagnozowanymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
6. Osoby z niepełnosprawnością intelektualną, jako pełnoprawni uczestnicy i twórcy kultury.
Każdy z warsztatów trwa dwie godziny lekcyjne (1,5 godziny zegarowej).
Opis szkolenia:
Podczas szkolenia prowadząca zamierza:
a) Przedstawić wizję kultury, jaka stoi za edukacją włączającą osoby zmagające się z dysfunkcjami o charakterze psychicznym oraz uzasadnić, dlaczego tego typu działania są ważne dla każdego uczestnika kultury.
b) Scharakteryzować grupy docelowe: osoby chorujące psychicznie, osoby ze zdiagnozowanymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu, osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Celem nie będzie jednak dostarczanie kryteriów do diagnozowania, ale zaproponowanie psychoanalitycznego sposobu rozumienia zjawisk mentalnych, które zakłada istnienie pewnego kontinuum i możliwości odwołania się do własnych przeżyć, w celu zrozumienia innej osoby.
c) Opowiedzieć o procesie edukacyjnym z perspektywy zjawisk na poziomie interpersonalnym i intrapsychicznym (Co dzieje się np. z zespołem instytucji, do której wkracza grupa dzieci chorujących psychicznie, jakie to uczucia i mechanizmy może uruchamiać w osobach pracujących w instytucji?). Jak będąc świadomym tych zjawisk przeciwdziałać zagrożeniom? W jaki sposób korzystać z własnych odczuć dla dobra procesu edukacyjnego?
d) Podać przykłady konkretnych projektów i scharakteryzować etapy ich realizacji. Wskazać na praktyczne zalecenie dotyczące realizacji projektów edukacyjnych dla
w/w grup.
e) Opisać metodę pracy stworzoną przez prowadzącą na potrzeby takich działań. Zaproponować uczestnikom szkolenia stworzenie przykładowych scenariuszy zajęć w oparciu o przedstawioną metodę.
f) Zaprosić uczestników szkolenia na specjalistyczną wizytę studyjną do szpitala psychiatrycznego i szkoły specjalnej.
g) Zaoferować pomoc w postaci superwizji (indywidualnych bądź grupowych konsultacji planowanych, bądź realizowanych projektów z omawianego obszaru).
Proponowana perspektywa może wzbogacać spojrzenie na każdy proces edukacyjny, jednak w przypadku pracy z osobami wzbudzającymi więcej uczuć: fantazji, leków, uprzedzeń, może okazać się najbardziej pomocna.
Projekt realizowany w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Został objęty patronatem Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej.
