warsztaty i akcja artystyczna Alicji Bielawskiej „Spacerująca linia, aktywna rzeźba”
Alicja Bielawska, ur. 1980 w Warszawie, mieszka w Warszawie. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie. Obecnie studiuje pod kierunkiem prof. Katarzyny Józefowicz na Międzywydziałowych Środowiskowych Studiach Doktoranckich na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Tworzy rysunki i rzeźby, wykorzystując w nich takie materiały, jak tkaniny, metal, drewno, ceramika. Jej prace koncentrują się wokół materialnej sfery codzienności i relacji pomiędzy przedmiotami, wnętrzami, a wspomnieniami dotykając kwestii względności percepcji i roli pamięci. Do swoich prac wprowadza również elementy choreografii i performansu.
Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Startstipendium Mondriaan Fonds, Młodej Polski. Odbyła rezydencje artystyczne w Academie Schloss Solitude w Stuttgarcie i w Nida Art Colony. Nominowana do nagrody SPOJRZENIA 2015 — Nagroda Deutsche Bank, współorganizowanej przez Zachętę — Narodową Galerię Sztuki w Warszawie. W 2016 roku nominowana do nagrody Paszport Polityki w kategorii sztuki wizualne.
„Jeśli używam do tego eksperymentu wstęgi Mobiusa, to z tego powodu, że łamie ona nawyki przestrzenne: prawo-lewo, na zewnątrz-wewnątrz etc. Sprawia, że doświadczamy nieograniczonego czasu i przestrzeni”. Lygia Clark
Tematem warsztatów jest rzeźba i jej związki z przestrzenią i doświadczeniem widza.
Punktem wyjścia jest twórczość brazylijskiej artystki Lygii Clark (1920—1988), która w swojej twórczości rozwijała między innymi myśl, że sztuka powinna być doświadczeniem działającym na wiele zmysłów, a nie tylko służyć do oglądania.
Tworzyła obrazy i rzeźby, stopniowo odchodząc od statyczności sztuki poprzez aktywizowanie widza, który stawał się czynnym uczestnikiem dzieła sztuki, aż do prac, które same są interaktywnym doświadczeniem.
Na warsztatach podążymy za instrukcją Lygii Clark i odtworzymy jedną z jej prac, która skupia się na zaangażowaniu widza w proste działanie, o którym mówiła, że tworzy pracę, nie ma jej przed działaniem ale też nie ma jej po działaniu.
Wychodząc od małej skali działania i doświadczenia przejdziemy do większej skali, w której wspólnie wykonamy kilka „miękkich rzeźb” nawiązujących do prac Lygii Clark i spróbujemy umieścić je w kontekście przestrzeni publicznej — w otoczeniu Galerii BWA.
Zwrócimy uwagę jak w tworzeniu, działaniu i oglądaniu rzeźb ważne są uważność i podejmowanie decyzji oraz gdzie i kiedy tworzą się znaczenia.
