Krystian Burda — czarny punkt — wystawa monograficzna
„(…) Materiał jest tak różnorodny i bogaty, że nie sposób w liście o wszystkich pracach pisać, stąd ustosunkuję się głównie do tego — co prace twoje łączy, a mianowicie do humanistycznego widzenia całościowego, które to dostępne jest wyłącznie z pułapu wysokiego lotu. Działając w sferze tzw. wielkiej liczby — we wzornictwie przemysłowym stworzyłeś po przez syntetyczność form codziennego użytku, elementy o strukturalnym charakterze tła dla życia rodziny, a jednocześnie uwzględniłeś indywidualne upodobania użytkowników zróżnicowanym ornamentem oraz barwą. Lapidarność przekazu w twoich folderach, czy kalendarzach to najprostsza droga dotarcia do odbiorcy. Błękitny kolor emalii malarstwa o strukturalnej ciągłości — antyprzedmiotowe tło zdarzeń w sali basenu, podkreślone brązami jego fragmentów, a skalą wyrafinowanych detali nadające mu wyraz monumentalny oraz błękitne wyposażenie integruje się z całym otoczeniem, z kolorytem wody i formami pluskających pływaków. (…)”
fragment z listu Oskara Hansena do Krystiana Burdy
Szumin, 20 sierpnia 2004 r.
katalog „Czarny punkt” Krystian Burda Jest to pierwsza publikacja, tak szeroko ujmująca monografię artysty. W katalogu znaleźć można teksty przybliżające genezę powstania prac i ich...
Krystian Burda urodził się 20 czerwca 1935 roku w Rydułtowach. Pierwsze lekcje rysunku i rzeźby pobierał jako dwunastoletni uczeń w szkole Ludwika Konarzewskiego, założyciela Państwowego Ogniska Plastycznego w Rydułtowach. W 1955 roku rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W trakcie studiów brał udział w tajnych wykładach na temat budownictwa sakralnego organizowanych przy kościele akademickim św. Anny, gdzie był współrealizatorem odważnej instalacji przestrzennej grobu Bożego o tematyce patriotyczno-narodowej. W 1961 roku ukończył studia z wyróżnieniem w pracowni rzeźby pod kierunkiem profesora Jerzego Jarnuszkiewicza i Oskara Hansena. Tematem pracy dyplomowej był pomnik upamiętniający twórczość Fryderyka Chopina pt. „Droga do Żelazowej Woli”. Nowatorska forma plastycznej interpretacji tego tematu — zastosowanie filmu do opisania czasoprzestrzeni — została przyjęta z dużym uznaniem przez środowisko warszawskiej akademii i krytyków sztuki. W 1962 roku artysta otrzymał stypendium Rządu Duńskiego, z którego nie mógł skorzystać ze względu na brak zezwolenia na wyjazd. W trakcie studiów artysta odbył dwuletnią praktykę w zakresie wzornictwa przemysłowego w Zakładach Artystyczno-Badawczych przy ASP w Warszawie działających pod kierunkiem profesora Jerzego Sołtana. Wyniesione z tej pracowni doświadczenia znalazły praktyczne zastosowanie w podjętej przez artystę pracy w Hucie Silesia w Rybniku. W 1970 roku artysta jako pierwszy opracował i zastosował do architektury technologię malarstwa na blasze stalowej emaliowanej. Jako członek Związku Artystów Plastyków brał udział w wystawach zbiorowych i indywidualnych.
Rydułtowy
